Vechthonden, dode vogels, een haai met bebloede bek, een huilend kind... Mijn idee van wat mooi is wijkt vaak af van wat in het algemeen mooi wordt gevonden.

​

Ik vergroot mijn onderwerpen uit, groter dan in werkelijkheid en schilder ze zeer nauwkeurig. Door het uitvergroten kan men niet om het schilderij heen. Door het heel precies schilderen van een huid, vacht, haar, veren of stoffen worden de schilderijen heel direct.

​

De onderwerpen van mijn schilderijen zijn emoties in gezichten van levende of dode wezens. Het gaat me om het weergeven van uitstraling en persoonlijkheid in een gelaat. Ik probeer er zo dicht mogelijk op te zitten, achtergronden laat ik weg. Behalve als ze een uitdrukking versterken. Ik laat zien hoe ik een gezicht en een uitdrukking ervaar, hoe ik het zie, wat me verwondert of intrigeert. Koeien en stieren schilder ik vaak, omdat deze dieren grote uitdrukkingsvolle gezichten en een bottige anatomie hebben. 

​

Soms werk ik met acryl op linnen, maar olieverf op linnen heeft mijn voorkeur. Omdat olieverf heel langzaam droogt, kun je door blijven schilderen in de natte verf.